2Ki 25 | PesOV | STEP | و واقعشد كهنَبُوكَدْنَصَّر، پادشاهبابل، با تمامیلشكر خود در روز دهمِ ماهدهماز سالنهمسلطنتخویشبر اورشلیمبرآمد، و در مقابلآناردو زده، سنگریگرداگردشبنا نمود.

2 Kings 25

1 و واقعشد كهنَبُوكَدْنَصَّر، پادشاهبابل، با تمامیلشكر خود در روز دهمِ ماهدهماز سالنهمسلطنتخویشبر اورشلیمبرآمد، و در مقابلآناردو زده، سنگریگرداگردشبنا نمود. 2 و شهر تا سالیازدهمصِدْقیایپادشاه، محاصرهشد. 3 و در روز نهمآنماه، قحطیدر شهر چنانسختشد كهبرایاهلزمینناننبود. 4 پسدر شهر رخنهایساختند و تمامیمردانجنگیدر شباز راهدروازهایكهدر میاندو حصار، نزد باغپادشاهبود، فرار كردند. و كلدانیانبههر طرفدر مقابلشهر بودند (و پادشاه) بهراهعَرَبهرفت. 5 و لشكر كلدانیان، پادشاهرا تعاقبنموده، در بیاباناریحا بهاو رسیدند و تمامیلشكرشاز او پراكندهشدند. 6 پسپادشاهرا گرفته، او را نزد پادشاهبابلبهرِبْلَهآوردند و بر او فتویدادند. 7 و پسرانصِدْقیا را پیشرویشبهقتلرسانیدند و چشمانصِدْقیا را كندند و او را بهدو زنجیر بسته، بهبابلآوردند.

8 و در روز هفتمِ ماهپنجماز سالنوزدهمِ نَبُوكَدْنَصَّرِ پادشاه، سلطانبابل، نَبُوزَرادان، رئیسجلادان، خادمپادشاهبابل، بهاورشلیمآمد، 9 و خانۀ خداوند و خانۀ پادشاهرا سوزانید و همۀ خانههایاورشلیمو هر خانۀ بزرگرا بهآتشسوزانید. 10 و تمامیلشكر كلدانیانكههمراهرئیسجلادانبودند، حصارهایاورشلیمرا بههر طرفمنهدمساختند. 11 و نبوزرادان، رئیسجلادان، بقیۀ قومرا كهدر شهر باقیماندهبودند و خارجینرا كهبهطرفپادشاهبابلشدهبودند و بقیۀ جمعیترا بهاسیریبرد. 12 اما رئیسجلادانبعضیاز مسكینانزمینرا برایباغبانیو فلاحیواگذاشت.

13 و كلدانیانستونهایبرنجینیكهدر خانۀ خداوند بود و پایهها و دریاچهبرنجینیرا كهدر خانهخداوند بود، شكستند و برنجآنها را بهبابلبردند. 14 و دیگها و خاكاندازها و گُلگیرها و قاشقها و تمامیاسباببرنجینیرا كهبا آنها خدمتمیكردند، بردند. 15 و مجمرها و كاسهها یعنیطلایآنچهرا كهاز طلا بود و نقرهآنچهرا كهاز نقرهبود، رئیسجلادانبرد. 16 اما دو ستونو یكدریاچهو پایههاییكهسلیمانآنها را برایخانۀ خداوند ساختهبود، وزنبرنجهمۀ ایناسباببیاندازهبود. 17 بلندییكستونهجدهذراعو تاجبرنجینبر سرشو بلندیتاجسهذراعبود و شبكهو انارهایگرداگرد رویتاج، همهاز برنجبود و مثلاینها برایستوندومبر شبكهاشبود.

18 و رئیسجلادان، سرایا، رئیسكَهَنه، و صَفَنْیایكاهندومو سهمستحفظِ در را گرفت.

19 و سرداریكهبر مردانجنگیگماشتهشدهبود و پنجنفر را از آنانیكهرویپادشاهرا میدیدند و در شهر یافتشدند، و كاتبسردار لشكر را كهاهلولایترا سانمیدید، و شصتنفر از اهلزمینرا كهدر شهر یافتشدند، از شهر گرفت.

20 و نبوزرادانرئیسجلادان، ایشانرا برداشته، بهربله، نزد پادشاهبابلبرد. 21 و پادشاهبابل،ایشانرا در ربلهدر زمینحماتزده، بهقتلرسانید. پسیهودا از ولایتخود بهاسیریرفتند.

22 و اما قومیكهدر زمینیهودا باقیماندند و نَبُوكَدْنَصَّر، پادشاهبابلایشانرا رها كردهبود، پسجَدَلْیا ابناخیقامبنشافانرا بر ایشانگماشت.

23 و چونتمامیسردارانلشكر با مردانایشانشنیدند كهپادشاهبابل، جدلیا را حاكمقرار دادهاست، ایشاننزد جَدَلیا بهمِصفَهآمدند، یعنیاسماعیلبننَتَنیا و یوحَنَانبنقاریو سرایا ابنتَنْحُومَتِ نَطُوْفاتیو یازَنْیا ابنمَعْكاتیبا كسانایشان.

24 و جَدَلْیا برایایشانو برایكسانایشانقسمخورده، بهایشانگفت: «از بندگانكلدانیانمترسید. در زمینساكنشوید و پادشاهبابلرا بندگینمایید و برایشما نیكو خواهد بود.» 25 اما در ماههفتمواقعشد كهاسماعیلبننَتَنْیا ابناَلِیشَمَعكهاز ذریتپادشاهبود، بهاتفاقدهنفر آمدند و جَدَلْیا را زدند كهبمردو یهودیانو كلدانیانرا نیز كهبا او در مِصْفَهبودند (كشتند). 26 و تمامیقوم، چهخرد و چهبزرگ، و سردارانلشكرها برخاسته، بهمصر رفتند زیرا كهاز كلدانیانترسیدند.

27 و در روز بیستو هفتمِ ماهدوازدهماز سالسیو هفتمِ اسیرییهُویاكین، پادشاهیهودا، واقعشد كهاَوِیلْ مَرُودَكْ، پادشاهبابل، در سالیكهپادشاهشد، سر یهُویاكین، پادشاهیهودا را از زندانبرافراشت. 28 و با او سخناندلاویز گفتو كرسیاو را بالاتر از كرسیهایسایر پادشاهانیكهبا او در بابلبودند، گذاشت. 29 و لباسزندانیاو را تبدیلنمود و او در تمامیروزهایعمرشهمیشهدر حضور وینانمیخورد. 30 و برایمعیشتاو وظیفۀ دائمی، یعنیقسمتهر روز در روزش، در تمامیایامعمرشاز جانبپادشاهبهاو دادهمیشد.